Apr 17, 2008

бичмээр байвч бичих эвээ олохгүй байна...

Өнөөдөр уул нь их ажлын өдөр... даанч ажиллах эрч хүч урд оройноос эхлээд алга болчихсон байх... Толгойны өвчин дахисан... нахисан бас....

Хамт, хажууд минь зэрэгцээд суудаг найзын маань эмээ нь бурхан болсон гээд ажлыг нь би бас давхар амжуулах хэрэгтэй. Орой томоохон хүлээн авалттай... ЗБ комисст байгааг хэлэх үү утас, шөрмөс, бичиг цаас, нэрс, жагсаалт....

Бас голын ганц найзыг маань зочид төлөөлөгчдийн байрлаж байгаа зочид буудалруу орчуулганд дуудаад аваад явчлаа.... Ажил дээр яг одоохондоо эль хульхан л байна.

Хамт амьдарч байсан залуугийн унадаг машин нь миний нэр дээр байдаг гэнэ. Би ч өөрөө нэр дээрээ машинтай гэдгээ мартчихсан байвал яахуу. Үзлэгт оруулах гэтэл би хэрэгтэй болсон гэнэ. Завгүй л гэсэн. Мастерт сурах гэж байгаа гэнэ. Гуниг зовлонгоо хуваалцаж чадаагүй ч гэсэн баяр хөөрөө надтай хуваалцана гэнэ.

Хүүхэд өвдөөд намайг ухаан жолоогүй гүйж байхад тэр надтай юуг яаж хуваалцаж байсын... тээд ч миний амьдралд хүүхдээс өөр баяр баясгалан өгөх зүйл байхгүй болсон.
Шөнөжин бичсэн мэссэжийг нь арилгаж амжаагүй байтал согтуудаа андуураад бичжээ гэсэн тайлбар ирсэн.... Арай гэж жаахан тайвшраад, уужуу амьсгаа авах гэтэл гай болж гарч ирэх юм аа. Тэр чигтээ л таг болуул барав ш дээ. Үгүй гэж үү. Хайртай, Санаж байна гэсэн мэссэжийг өөр хүнд нисгэх гэж байгаад андуураад надад явуулсан гэнэ. Хөөрхий архи ч хүнийг өөр зүгт хөтлөх юм даа.

ёо ёо... юу бичих гэж байгаад юу ч биччихэв дээ. за ер нь л болъё. ингээд байвал бүүүр л их стрэссдэх нь шиг байна.  

No comments: