Aug 21, 2008

Өөртөө л шивнэсэн үгс...

Анх ээж болж, өөртөө хариуцлага үүрсэнээс хойш 6 жил өнгөрч.... Дэндүү бага мөртөө чамлахааргүй их хугацаа аж... Алган дээр минь багтдаг байсан алаг хөөрхөн охин минь 6 нас хүрчихэж... Дэгэж дэрвэдэг нас нь хорвоогийн алаг эрээн өнгийг сониучирхан хардаг насандаа шилжчихэж...

Анхны алхам... анхны үг... бүр анхны цахиур нь цухуйж байсан нь саяхан мэт... Хорвоо дээр түүнээс минь хөөрхөн амьтан байгаагүйсэн...Гэтэл өнөөдөр өөрийнхөө нялх шиг хонгор хөөрхөн дүүгээ дагуулчихсан хорвоогийн өнгө гэрлийг нэмэн нэмэн хажууд минь эрдэнийн чулуу адил гялалзаж суух...
Миний охин сайн хүн болноо... Ээж нь итгэлтэй байдаг. Намжир дөлгөөхөн зантай, надаас огт өөр хүн... надад байхгүй тэр л эрхэм зан чанаруудыг өөртөө шингээсэн насаар минь намайг гэрэлтүүлэх нар минь тэр байна...
 
Амьдрал минь эрдэнэсийн чулуугаар дүүрэн байна... Эд баялаг биш ээ... Энэ л насанд минь ахиж заяахгүй эрээд хаанаас ч олохгүй тийм л эрдэнэс надад байдаг юм... Тэд бол миний охидууд... Нэрс нь надад ухаарал хайрлаж, инээмсэглэл нь надад жаргал бэлэглэж, нэг нас нэмэх тоолонд нь би өөрийгөө улам зоригжуулдаг юм....Тэд минь миний амьдралын утга учир.

Хамгаас хайртай, томоос том эрдэнийн чулуундаа аз жаргал хүсье...
Ээж нь чамдаа хязгааргүй их хайртай...

Aug 19, 2008

Ах бид 2-н яриа...

Ах бид 2-н яриа...
- Ямар хоол хийж байгаан?
- Ямаалзганын ходоодонд шумаалзганын толгой хийж жигнэж байна.
- Өө ашгүй дээ. Ойрд идээгүйм байна.... 
 
Ахын хүү уурлав. Уурласан нь учиртай л даа. Тоглоом даагаагүйм зайлуул.
-Танай хү уурлачихлаа...
-Яагаад? Аан тоглоомноос болоод уу?
-Тийн.. тоглоом даасангүй...
-Сүртэй хар гамбир вэ... күй
Би зулай дээр минь гишгэж төрсөн 2-хон ахтай. Надаас нэлээн олон ах л даа. Биэр бол надархуу.... зан ааш нь юу гэж над шиг байхав дээ. 
би ба 2 ах 
Том нь зөөлхөн, дөлгөөхөн, үгээр шахуу ааштай. Харин ажил хэргийн хувьд бол зарчимч, хатуу. Том ахтай минь суусан хүүхнийг азтай хог гэж боддог юм.  Гадаадад нэлээн олон жил сурч байгаад ирсэн болхоор хоолыг бол тас шүү дээ. Зүгээр л цаг мөч алдалгүй идээд байхад ч уйдхааргүй олон төрлийн хоолыг амттай гэгч нь хийдэг. Хувцасаа угаана.. харин индүүдэх дургүй гэсэн.... Ажил төрөлдөө сайн, нэр хүндтэй, цаг наргүй шоуданан гэж байхгүй... хувцас хунар, бие хааг бол цэвэрийн дээд цэвэрхэн авч явна. Ер нь том ах надаас хамаагүй дээр....

За бага ах бол зан ааш нь хатуу, надаас зөрүүд... ажил хэрэг ч түс тас...бага залуу насандаа хоол хийх болоод гэрийн ажил энэ тэрд күй мөн сайн байж билээ. Одоо ч тэгээл нэг эхнэрээ зарсан муу хог. Тэхдээ засвар энэ тэр ажилд бол том ахаас илүү ур дүйтэй. 

Ах нар уул нь түшигтэй л дээ. Гэхдээ хэн хэн нь гадаадад олон жил байсан болхоор яг хажууд минь байсан бол гэсэн цаг үед хажууд минь байгаагүй болохоор эхэндээ гомддог л байсан. Одоо ч тоохоо больсон. Ах нартай болхоор ч тэрүү би их эршүүд юм шиг байгаа юм. Эмэгтэй хүнтэй найзлахаасаа илүү эрэгтэй хүнтэй амархан найзладаг ч юм шиг. Гэхдээ яг цагаа тулахаар тийм биш ч юм шиг.
Уул нь бага байхдаа ээж аав 2 надад ядаж ганц эгч гаргаад өгчихгүй дээ гэж дотроо тэрүүхэндээ харамсдаг байсан ч мэдээж юу гэж л надад хүссэн болгоныг өгөх вэ дээ. Өөрөө энэ хорвоод ээжийгээ зовоож зовоож, арай гэж ирсэн мөртөө ахиал нэг эгч энэ тэр нэхээд байж яаж чадах вэ дээ.Гэхдээ Бурхан гэж байдаг бол намайг жинхэнэ харж үзсээн.2 хөөрхөн охин бэлэглэж, энэ хорвоод намайг ганцаардахааргүй болгосон.Би их азтай хүн. Надад энэ хоёр минь эгчээс илүү хань болно шүү дээ.
 
my friendz 
Бас эгчээс дутахгүй хэдэн найз байнаа. Миний муу сайн найз нар....хамаг л хэцүү, зовлонтой байсан цаг үед тэд минь л байгаагүй бол би гэдэг хүн аль хэдийн гунигийн далайд живээд, далдраад үхчихсэн шүү дээ.
Надад бас нэг найз буй...
тэр бид 2...
Тэр эрэгтэй... эмэгтэй найз нар шиг минь эмэгтэйлэг найз биш ч гэлээ тэр намайг ойлгодог. Харьцангуй өөр өөр амьдралын замналтай ч гэлээ бид 2-н үзэл бодол ихэнх зүйл дээр нийцдэг. Тэр намайг сонсож чаддаг, тэр миний тэнэглэлийг зөөлрүүлж чаддаг, тэр намайг урмаар тэтгэж чаддаг, тэр миний гуниглал гутралыг огт тоохгүй байж чаддаг...Түүнийг хархаараа би магад зоригтой  болж чаддаг байх. Үүнээс ч олон зүйл бичмээр байвч яг сэтгэлд буусан өнгөт хуудсыг тэр чигээр нь буулгах бас хэцүү байна. Эрэгтэй гэхээр л за өнөө Навч чинь эрэгтэй хүнтэй амьдрахгүй, холбогдохгүй гээд байсан яаалаа гээд хэл амаа билүүдээд хэрэггүй ээ...тэр бол миний найз... найзын хүрээнээс илүү эрхэм чухаг зүйл надад одоо байхгүй болсон шүү дээ. 
Ах нарынхаа тухай бичиж байснаа далийж хальтраад найз нөхөд энэ тэр болчихсон явж байна. За яадын... гэнэт толгойд буусан зүйлсээ бичсэн л юм чинь...

Aug 18, 2008

100 дахь бичлэг...

 
Уул нь жинтэйхэн шиг юм оруулчихъя гэж нэлээдгүй их бодлоо... гэвч үнэндээ ойрд ажил гэж арван хуруунаас минь хол давсан тул амжиж нэг сэтгэж өгөхгүй... авъяас билэг нь шавхагдчихсан хүн л сууж байна...
 
Хүмүүс энд тэнд нэг жил мил, тэд дэх эд дэх бичлэг гэхээр нь санаа авч өөрийнхөө бичлэгийг тоолтол 99 болчихож... за тэхээр нь л учиргүй навчраад л 100 дахь бичлэгтээ ингээл биччүүл... за биш юм аа тэгээд биччий. күй ер нэг л биш ээ...ийййййй энэ нэг уймраа хар толгой юу... Яг цаг нь тулаад бичих гэхээр юу ч сэтгэх чадваргүй гар шүү...өөрийгөө хараалт, зүхэлт, үзэн ядалт...
Яагаад заавал навчраад л... блоогшоод л... энэ орон зайд хөврөөд л... хийсээд л... учир утгатай ч юм шиг 100 энэ тэр гэж тоолоод л....
Би нэлээн дээхнэ өөрийнхөө тухай нэгэн тодорхойлолт бичиж байсан санагдана... гэхдээ тэр цаг мөч бол одоотой харьцуулахад цэл залуухан байж...цээж тэнэгэр, гэнэн хонгор байж.... эргэн санаад нэхэн бичье гэсэн ч санагдах зүйл нь үгүй болчихож. Би тэгтлээ өөрчлөгдсөн гэж үү...
Тэр үед би single_leaf бус wall_flower гэсэн нэрэнд гаргалгаа хийсэн санагдана...хананд хадсан цэцэг бус... хана дагаж ургадаг цэцэг ч бус... бүүр эсрэгээр цэцэгтэй ханын цаас ч биш....

.... Намуухан ч гэлээ хөнгөн хэмнэлтэй бүжгийн аяз орчныг нөмрөнө... залуус хос хосоор.. нэг нэгэндээ дотнохон... гэвч бүжгийн танхимын буланд нэгэн бүсгүй... далдхан сэтгэлдээ хэн нэгнийг хүлээх...Бүсгүй өнгөн, хөнгөхөн гуниг агуулна... Цэцэг  цэцэг дамжих эрвээхэй адил гоё ганган охидын хажууд царай зүс гүйцэхгүй ч гэлээ өөртөө л тохирсон дотоод гоо үзэсгэлэн.. хэнд ч дахин давтагдахгүй зан ааль гагцхүү түүнд л бий...Хорвоод мэндэлсэн эм хүний далдхан бөгөөд гэгээхэн атаархал... би хэрвээ эдэн шиг бүжиж, танхимыг эзэгнэн эргэлдэж байсан бол... ариухан төсөөлөл... гэвч тэр өөртөө хэзээ ч гуниж, гутарч байсангүй.
Магад хэн нэгэн намайг царай зүсээр минь, гуалиг төрөөгүйгээр минь голох ч гэлээ сэтгэлд минь агуулагдах тэр л гоо үзэсгэлэнг минь, эрч хүчийг минь, эелдэг аалийг минь олж харах хэн нэгэн байгаа гэдэг хэзээ ч итгэл алдраагүй....Түүнийг нь олж илрүүлсэн, түүнд итгэсэн нэгэн бол хамгаас илүү ухаалаг, хамгаас илүү дөлгөөхөн тэр л дотоод ертөнцөд нэвтэрч, хэн хүнээс илүү өөрөөрөө оршиж, хэн хүнээс илүү амьдралын баяр басгаланг бэлэглэх нууцыг нээмой....
Толь бичгийн хуудаснаа ийм тайлбарыг олж харахгүй л дээ... зүгээр л ... бүжгийн танхимд хэн ч тоож харахгүй, царайлаг бус ч гэлээ дотоод сэтгэл сайхантай нэгнийг хэлнэ........үүнийг өөрийнхөөрөө тайлж гаргавал ийм л санаа буух....

Тэр л цаг үеийн wall_flower одоо хувиран өөрчлөгдөж.... single_leaf болж л...
Ганцаардсан нэгэн биш...ганц бие бүүр ч биш...намрын наран буцах үед мөчрөөсөө тасран, олны хөлөөс зайдуухан газар унаад бодол тээсэн зүгээр л нэг навч... тэрүүхэндээ зөрүүд, тэгсэн хэрнээ дориун.... яалт байхгүй уяхан яагаад ч юм хатуу....
Заримдаа жаахан хүхэд шиг... зан нь өөрчлөгдөөд зоригт шонхор шиг... Гэхдээ бас л биш ээ... гэгээн бодол тээдэг...гэнэн гэнэн дурсамж хөврүүлдэг. Уйлах дуртай ч урсгах дургүй...
Тархи зүрх нь дайтаж, хайр харуусал нь зэрэгцэж... хамаг бүхнээ уудлан орилмоор... хатуухан инээмсэглэлээр тэвчээрийг үзүүлэх...
Үе үехэн өөртөө гомдох, үес үесхэн санаа алдах...өнөөдрийн байгааг голох сэтгэл... өнө ирээдүйд итгэх зориг...
Үрсээ хараад тайвшрах сэтгэл, үдэш бүрийд ганцаардах зовлон... өглөө нарнаар баясал инээмсэглэл... үд дундад амгалан жаргал....
Өөрийн тухай элдвийг эрэгцүүлэхүй дор элдэв чимэг огтоос хэрэггүй мэт. Энэ л хэдхэн хэлхээ үгээр эгэлхэн биеээ тодорхойлох нь....



Aug 15, 2008

ийм нэгэн дурлал...

Магад тэр хайр байсан байх...
 
Тэр нэгэн залуугийн тухай бичихээр нэлээн хэдэн өдөр бодлоо... Яг юу бодсон бэ гэж үү? Бодол санаанд минь илхэн байгаа тэр бүхнийг би хэрхэн цаасан дээр буулгах вэ гэж нэлээн бодлоо. Бодол хөврүүлэхээр бүх зүйл өнгөтөөр нүдэнд харагдаж, сэтгэлд мэдрэгдэж... өнөөх л блогчдын бичдэгээр үнэр нь хүртэл дахин сэнгэнэж... биед минь хүрч байсан... биед нь шүргэж байсан тэр мэдрэмжүүд ахин уянгалах...
Мэдрэмж уянгалах... яг ингэж хэлж, ярьж, бичдэг үү... санагдахгүй байна. Гэхдээ би мэдрэмжээ уянгалуулмаар байна.
Хүн аливаа зүйлийн тухай бичихдээ 2 янзын бодол төрүүлэх гэж бичдэг байх.... Яг ямар байсан тиймээр нь бичнэ гэж хэзээ ч байхгүй....нэг бол цэвэр өөрийнх нь мэдрэмж илэрхийлэгдэх.... үгүй бол цаад хүнийхээ, хөндлөнгийн хүний мэдрэмжийг илэрхийлэх...өөрөөр хэлбэл дотроос нь харж бичих эсвэл гаднаас нь харж бичих гэж байдаг болов уу гэж... За за тэр гадна дотор ч яахав....
Тээр жилийн тэр нэгэн шөнө.... хэдий харанхуй нөмөрсөн ч гэлээ анир чимээгүй амар, амгалан... гэрийнхэний нэгэн хэмээр жигд амьсгалан нойрсож байгаа нь сонсогдоно... Тэд юу зүүдлэж байгаа бол...Сайхан зүүд зүүдлээсэй... дотроо шивнэнэ....
Нойр хулжаад...унтахыг огтоос хүсэхгүй байгаа мэт...компьютерээ асааж, интернэтийн их ертөнцөөр хэрэн хэслээ... Кофе хэзээний л миний шөнийн хамтрагч... хүсэл сэтгэлийг минь ойлгодог үнэнч туслагч байсаар... 
Шинэ танилтай боллоо. Яагаад ч юм амьдралыг минь мэдрээд байх шиг...яг л миний зант тохируулж харьцаад байх юм. Асуусан асуулт, асуултын минь хариу яг л хүлээж байсан тэр л үгс....
Даруй нөхөрлөсөөр 3 жилийг ардаа үдэж.... Алс хол суралцдаг болхоор гар барин уулзаж, мэнд мэдэн ярилцах боломж гарсангүй...гэхдээ хэн хэндээ итгэж, хэн хэнээсээ эрч хүч авч, өчүүхэн зүйлд хүртэл нэг нэгэндээ урам хайрласаар.... хэзээ нэг өдөр уулзана даа гэсэн найдвартай л оршсоор ирсэн...
Гэвч дотоод сэтгэлд минь найз гэдгээс өөр дүр зураг хэзээ ч буудаггүй байж. Найз минь шүү дээ гэсэн мөртөө далдхан нэгэн нууц тээснийг нь ч мэдэрдэггүй байж. Түүний мэндчилгээгүй төрсөн өдөр ч үгүй болж, захидал бичихгүй, утсаар ярихгүй удах тусам санаа зоволт үүсдэг болж....
Найзуудтайгаа элдвийг хүүрнэн, намуухан хөгжмийн аянд тойрон суусан үдэш...Тэр ирсэн гэнэ... надтай уулзана гэнэ... битүүхэн түгшүүр.... хөнгөхөн баяр. Ягаад би тэгтлээ их баярлахгүй байгаа юм бол. Анх удаа найзтайгаа уулзах гэж байна шүү дээ... тэр яг ямар харагдах бол.... илгээж байсан зурагнаасаа өөр болов уу... би ямар харагдаж багаа бол... намайг таних болов уу... анхны уулзалт... ээ энэ хувцасласаныг... аятайхан юм өмсчихгүй дээ би гэж нээрээ....хоромхон зуур хорин янзын бодол эргэлдэнэ...
Тэр минь мөн байсан. Би түүнийг хараад л таньсан... яг л миний төсөөлж байсан шиг... зурагнаасаа огтхон ч өөрчлөгдөөгүй... яг л хүүхэд шиг инээдэг...мэдээж надаас насны хувьд дүү байсан. Тэр өдөр бид тэгтлээ их ярилцаж чадаагүй.... өөд өөдөөсөө харан элдвийг хүүрнэж амжаагүй.... удалгүй тэр буцсан... төрсөн өдрөөр нь өгсөн ганцхан ширхэг сарнайг минь тэгтлээ нандигнасаныг би мэдээгүй. Эмэгтэй хүн эрэгтэй хүнд сарнай өгөхөд их л гайхаж билээ. 
Захидал илгээсэн нь цонхыг минь тогшиж л...хадгалсан нууцаа дэлгэсэн нь тэр байж... амьдрал зохиож явсан гэнэ.. алдаж онож үзсэн гэнэ... алаг хөөрхөн үртэй гэнэ... амьдралын түшиг нь орхисон гэнэ. Хүү нь эмээтэйгээ амьдардаг гэнэ. Ханилсан хань нь өөр хүн дагаад явсан гэнэ.  
Өнгөрсөн хугацаанд би түүнээс юу нуусан гэж... өдий болтол бүхэл бүтэн хүнийг надаас нуусан юм бол.... хэсэгтээ гомдсон ч юм шиг... тунисан ч юм шиг байсан ч магад би түүний оронд эр хүн байсан шууд хэлж чадах байсан болов уу гэж...Эрэгтэй хүн дотроо шаналж, дотроо л уйлдаг юм билээ...
Хэн хэн нь тайвширсан... эргээд нөхөрлөл цэцэглэсэн... гэхдээ арай өөр өнцгөөс...зун болсон... тэр ирсэн... бид уулзсан... түүний үнэр... хүүхдийнх шиг зөөлхөн сахал биед минь шүргэх нь нэн таатай...
Тэр намайг хүүгийнхээ ээж болгох нууцхан хүсэлтэй мэт... надад ч гэсэн хүүхдийн минь аав болох хүн хэрэгтэй байсан.... гэхдээ би өөрөө хүүхэдтэй мөртөө өрөөлийн хүүхдийн ээж болох бэлтгэлгүй байсан... өчүүхэн бодол тээсэн.... гэхдээ би нуугаагүй... 
Тэр буцсан... хэсэгтээ л чимээгүй... сураг анир ч үгүй... би ойлгох гэж хичээсэн... ойлгож ч эхэлсэн... амьдралд өөр хэн нэгэн гарч ирсэн... анхны минь бодолтой нийцэж байсан....түүндээ захидал илгээсэн...бие болоод сэтгэлээ өөр хүнд даатгасан...илүү сайхан амьдрана гэж амласан...түүндээ аз жаргал хүссэн....
Амьдрал дэндүү баян... амласан шигээ сайханд хүрч чадаагүй...бие болоод сэтгэлээ татсан...
Тэр ирсэн гэнэ... ирээд сар гаран болсон гэнэ... завтай үедээ уулзаж, ярьж сууя гэнэ....би түүнтэй уулзахаас эмээсэн... би өөрөө түүнийг орхисон... би түүнээс зугтаасан... сайхан амьдарч байгаа гэж худлаа хэлж чадахгүй, сураагүй....бас нуухгүй.... тиймээс би уулзахаас айж байгаа....
Үүнийг бодохоор сэтгэлд  час хийсэн чимхэлт...магад түүнд би хайртай байсан..... магад энэ хайр байсан...

Aug 12, 2008

Үргэлжлүүлэээл хаясан. Яадын. Тэглээ гээд чи яахын?

Яасан өдөр гээш вэ....
Утсаа шалан дээр унагаачлаа... хог гэж. Тэгсэн сүлжээ нь ганцхан зурааснаас илүү гардгүй ээ.  Энэ утас ч замаа заалгачвуу яав.
 
уул нь ийм л сайхан ганган амьтан авч байлаа гэж... энэ утас өмнөхүүд шигээ эдэлгээ удаантай биш юм аа. хог гэж... 
Өөрийнхөө зургийг /жинхэнэ зургийг шдээ/ блогтоо оруулах гээд үзтэл нэг л авъяас хүрдгүй ээ. Уул нь Үлэмж шиг, Мүүжээ шиг өөрийнхөө нэг тийм.... содон зургийг хальт эффектлээд оруулах гэтэл нэг л болсонгүй больлоо.
 
Аль болох тод харагдуулхаар хичээлээ шүү.   Тээл юун хөөрхөн юм энэ тэр гээд л үглээд байв. 
Эртээр уул нь бас 2 өнхрүүшхэнийхээ зургийг оруулъя гэснээ больсон. Цагаан хэл амнаас айгаад гэхүү дээ. Хүүхэд бүр хөөрхөн л дөө. Миний 2 өнхрүүш бүр илүү хөөрхөн болохоор хүнүүс аасан хөөлхөнийн гэж хэлээ хазаал хэлчүүл цагаан хэл ам хүрчдэг гэсэн. Хэхэхэх
 
энэ чинь улаан хэл байна гэх гэж байна уу.... цагаан гэхээр гарч ирэхгүй байгаам чинь яахын. тэхээр нь л олдсоныг нь тавчихлаа.  
Өө бас нээрээ МуNotes гэж нэг юм сэтгэл хөдөлгөө хаячхын.  Хог гэж. Күй нээрээ хүн хөгшрөхөөрөө гомдох баярлах нь амархан болчдог гэж үнэн юм аа. Валайн.Эртээр бас MBBбас сэтгэл хөдөлгөж баахан уйлуулсан. Аз болж тэр үед уйлж чаддаг байсийн. 
Хамгийн анх, шинэков блооогшин болчоол хэд хэдэн архагуудтай уулзаж байлаа.... Ицми  Liceблог Single_leaf блог 2-г нэг хүн байдаг гэж боддог тухайгаа хэлж байсан санагдана. Гэтэл яс юман дээрээ огт 2 өөр ертөнц байдаг гэж байгаа. Өнөөдөр харин Seriousity бид 2 нэг хүн шиг санагддаг гэнэ. Сонин учрал шүү. Тэр Seriousity гэж хүнийг нэг харахсан. Ядаж үхэхээсээ өмнө ганц удаа ч болов харчаад мажийхсан.
Нээрээ л блог гээч ертөнц хүний амьдралыг асар өөрчилдөг юм байна. Өдөрт л нэг шинэ танихгүй танил...зүс царайг нь хараагүй ч хэдийний л дотно найзууд шиг халуун дулаан уур амьсгал, сэтгэл хөдлөл бол уншсан бичлэгээс шалтгаалаад асар хувиралттай... илүү их нууцлаг болоод байгаа ч юм шиг... эсвэл илүү илэн далангүй, нуух хаах зүйлгүй болоод байгаа ч юм шиг.... сонирхолтой ертөнцтэй салшгүй холбогдож байгаагаа улам бүр мэдрэх...таатай....
Асар завгүй... ааг амьсгаа болоод гүйж байж л цагаа бүртгүүлэх ажилтай юм шиг блогруу л заавал орж ирдэг....Цахим гэр... цахим булан минь.
за ингэсгээд ажил тарлаа.... гэрийн зүг гүйнээ яадын. Юутай ч GoGo Blog-нхоо хэдэн найзуудад ТА НАР ШҮҮ  гээд чангаас чанга..... цээжнийхээ гүнээс чарлаад хэлчий гэж.....
Forever гэдэг зураг гэнэ. Та нарт зориулчий. Зао

Холион бантан хог гэж... Күй нээрээ....

а даа ойрд ч арван таван толгойтой атгаалжин хар мангас шиг биш л дээ гэхдээ арван таван мутартай айхтар сүрхий бурхан мурхан ч биш... зүгээр л тийм олон толгойтой, гартай болохыг хүссэн хүн л байна зүгээр. 
Ийшээ харж өөрийнхөө ажлыг, тийшээ харж найзынхаа ажлыг... за тэгээд нээх олон сэтэртэй албан тушаалуудын ажил имэйл, утас шөрмөсөөр  ар араасаа цувраастай. Аштайхан шиг кофегоо ууж, тамхиа баагиулах ч завгүй болчхиймаа. Бүр 00 ч орохоо санах боломжгүй болсон байлаа.
Ёоо би сая юу харчваа.

Эмэгтэйчүүдийнх дотроо 2  00-той. Нэгийнх нь хаалгыг таттал суудал дээр нь үс..... юуны ч үс юм. Шууд л дургүй хүрдэг гэжийшд. Бүр бие засах ч дур хүсэл унтардаг гэжийшд. Өөрийгөө засахын тулд юуны үс биш толгойтой үснээс нь унасан байх гэж дотроо итгэхээр шийдэв.
За тэр валиартах ч яахав.

Манай ажлын үүдэнд, ресепшн охинтой хамт нэг цагдаа ах суудаг. Бараг л өдөр бүр солигдож байдаг цагдаа нарыг танихаасаа танихгүй нь их. Гэтэл бараг л танихгүй шахам ах надыг харсанаа "дүү охин байнга л гүйж явах юм аа" гэдиймдаа. Уул нь чи байнга тэгээл гүйж энэ тэр намба алддаг ч хүн биш л дээ. Гэхдээ нэг хүнийг ирэхээр л яалт ч үгүй гүйх болчдийн. Ойрд ч нэг биш 2 хүнийг ирэхээр гүйдэг болоод байгаа. тэгээд л бодлоо. Дөнгөж нэг нь ирэхээр би ингэж хүний нүдэнд торж байгаа юм чинь 2лаа зэрэг ирүүл ч за бүр гүйдэг хар гэдэг нэр авахнээ гэж бодоод өөрийгөө өрөвдөх ч шиг... бахдах ч шиг...

Тэгсэн бас яасан... күй бодоод байсан чинь би ер нь тэр цагдаагийн нүдэнд их ёозгүй харагдаад байгаам шиг байгаан. "Уржигдархан л гайгүй байх шиг байсан дүү охин яасан их таргалаав" гэнэээээээээ.... ёоооо би угаасаа ийм Дүхүү гээл аваа хаячлаа. Хн. Уржигдар бол гоолиг. Өнөөдөр бол моолиг болчдын гэнээ. Би ер нь гоолиг болох тал дээр тун ч хатуу бодолтой хүн. Тураад, гоолиг болчуул хүнүүс надыг танихаа байчихна шд. Өнөө Навч хаачсын... Навчын ажлыг чи мэдэх юм уу гээл хүн өөдөөс нь хараад зогсож байхад асуугаад байгуул яахын. Тэрний оронд хэвээрээ л байж байвал миний имиж тэр. Тэгтлээ аймар тарган биш юм чинь гэж боддын тээд юу гэж. Күй.....

Ажил их ядаж байхад араас жижкэн өнхрүүш томтойгоо нийлээд хэл ам татлаад байхын. Жижкэн өнхрүүш бол Даваа гаригт зоолттой уйлж өнждөг гэнэ. Хагас бүтэн сайнд хальт хажууд нь өнждөг болхоор Даваа гаригт сурсан муу зуршлаасаа салж чаддаггүй юм байх. Даварсан хүүхдийг загна гэлээ. Өөр ч юу гэхэв. 

Гэтэл том яасан.... тоглоомоо энд тэнд хаяаад байна. Хураа гээд тоохгүй байна... Хувцасыг нь солиод гаргахаар 1мин хүрэхгүй хугацаанд шороотой хутгаад дээрээс нь норгоод бүр цемент зуурчихсан юм шиг болгоод байна. Охин хүүхэд байж.... Би бас л загна л гэлээ. Ер нь сүүлийн үед өөрийнхөө хүүхдийг бусдаар загнуулах нь шинэ хүмүүжлийн арга хэлбэр болоод байх шиг байна. Сайхан ч юм уу. Өөрөө загнаад байгуул өөрөө л нэрээ алдана. Энэ муу ээж хүн загнаад байдын гээд байвал яахын. Тэгсэнээс эмээ өвөөгөөр нь загнуулчаад.... өөрөө орой нь очоод хөөрхөн арга эвийг нь олж ухааруулаад байвал надад очкоовтой юм шиг санагдаад. Энэ аргыг би их үнэлэх хэрэгтэй гэж бодоод байгаа. Ер нь ч муу охидуудаа загнахгүй байхаар шийдээд байгаа. Тэд минь над шиг зөрүүд л болж өсөхгүй бол миний жаргал...

За за ходоодныхоо мухарт хэдэн юм шидчээд, уушгиа хорт утаагаар хордуулчаад ороод ирье. Санаанд өөр зүйл буувал ирээл нэмхээс.

Aug 7, 2008

Таксин дотор юу яах уу....

Нэгэн сайт дээрээс мэдээлэл уншиж суутал сонирхол татсан /учиргүй ихээр анхаарал татаагүй ч хэрэндээ л сонжоотой санагдсийн/ сэдэв гарч ирэв.
Хэхэхэ Таксин дотор хэрхэн сээгэсдэх тухай....

Заавал яагаад таксин дотор гэж үү? Энэ ийм учиртайм шиг байна. Хайр дурлал сээгэсийн тухай нийтлэлүүд бичдэг нэгэн сайт дээр хүмүүсээс санал авсийм байна. Үхэхээсээ өмнө хаана сээгэсдмээр байна вэ гэж...
Гэтэл Мэнди гэж нэг гар үхэхээсээ өмнө таксин дотор сээгэсдмээр байна гэж л дээ...тэгээд л Мэндид хариу болгож яаж хийх талаар иймэрдүү зөвлөгөө өгсөн байна.
Таксинд дотор сээгэсдэхэд зориулсан арван зөвлөгөө 

1. Дотуур хувцас өмсөлгүйгээр банзал өмсөх...Гэхдээ үүнийг ид хүйтэн, дүн өвлийн цагаар хийхгүй байхыг зөвлөе. Хөлдөөчихвий гэж хамгийн их хайрладаг хэсэг шүү дээ...

2. Такси дуудахаасаа өмнө урьдчилан нэг нэгнээ өдөөх хэрэгтэй. Тэгвэл таксинд суусан хойноо хэн хэн нь илүү их онцгой зүйл хүснэ... жишээ нь гудамжны буланд үнсэлцэх, кино театрын хамгийн арын эгнээнд суух, юу хүсч байгаагаа илэрхийлж sms илгээх /шууд л ийм байрлал тийм байрлалаар тэгмээр байна ингэмээр байна гэх ч юм уу.. гал халуун үгс шидэлцэх.../

3. Магадгүй чи таксины жолоочыг харчихвий гэж санаа зовохгүй амар гэж бодоод дотроо халааж, согтох гэж байгаа бол шал дэмий. Үүнийг жаахан бүдүүлэг зан гэж үздэг.  Ганц нэг хундага бол тайвшруулах талтай ч үүнээс илүү уувал юун нөгөө үхэхээсээ өмнө гайхамшигийг мэдрэх... хамаг юм давхцаад будаа болно гэсэн үг.

4. Залуу чинь чамайг юу хийх гэж байгааг мэдэж байгаа ч гэсэн энэ тийм чухал биш биз дээ? Тийм үү?

5. Бие биедээ хөнгөхөөөн гар хангалага хийх гэж байгаа бол мэдээж хэрэг бололгүй яахав.

6. Харин үүнээс жаахан илүү зүйл хүсч байгаа бол, залуугийнхаа өвөр дээр буруу харж суух хэрэгтэй. Гэхдэ улаан гэрэл асаад машин зогсох үед ч энэ тийм ч нууц сээгэс биш болно. Ядаж л харагдах төрх байдал чинь тийм ч инээдтэй биш байна.
7. Хэрэв нэлээн орой, гадаа харанхуй үед бол хэн нэг нь нөгөөгийнхөө өвөр дээр толгойгоо тавиад арын суудал дээр хөндлөн хэвтвэл аман сээгэс хийхэд их тохиромжтой байрлал болно.

8. Аз жаргалтай төгсгөлийг тэгтлээ их мөрөөдөх нь дэмий л болов уу...энэ бол очих газрын тухай бус очих хүртэлээ хийх аялалын тухай илүүтэй өгүүлж байгаа... гэвч таксины арын хэсэгхэн орон зайд цаг хугацааг хэрхэн өнгөрүүлсэн чинь ирэх хэдэн жилийн туршид бодол санааг чинь мөрөөдлөөр цэнэглэнэ.

9. Хэрэв аз жаргалтай төгсгөл хийгээд зураг хөргөө татуулах гэх мэт илүү хувийн чанартай зүйл хүсч байгаа бол дэлгэцтэй ч юм уу битүү тэрэг /лимузин/ хөлсөлж болно ш дээ. Хайртай залуугаа эсвэл бүсгүйгээ онгоцны буудлаас эсвэл хаа байгаа газраас нь иймэрхүү гэнэтийн бэлэг барин угтаж яагаад болохгүй гэж. Хүүхдийн тэнэглэл ч юм уу.... тэнэг үсний засалт энэ тэр гэсэн тэнэг зүйлд санаа зовохгүй жинхэнэ үдэш байх болно.

10. За тэгээд хамгийн сүүлийн болон хамгийн чухал нь зүгээр л таксины жолоочид цайны мөнгө гээд л хэдэн юм атгуулчих!


Ингэх хэрэгтэй гэнэ дээ. Мэнди-тэй адилхан зүйл мөрөөдөж явдаг хэн нэгэн байгаа л байлгүй дээ. Гэхдээ дээрх бүх арга манай нөхцөлд таарч тохирох болов уу... таарч тохирохыг нь хэрэгжүүлээд, төрөөдлөө биелүүлээд үзэхэд юу нь болохгүй байхав.

Aug 6, 2008

Нулимсаар цохиод өгөөч...

 
Намрын тэр нэгэн өдөр тулгандаа гал асааж, тоонондоо хадаг уялцсан залуу минь биш байсан...хамт амьдарч байсан, хүүхдүүдийн минь эцэг байсан залуу биш байсан...
Түүний царай үл ялиг ядарсан... бага зэрэг жин хасчихаж...Ярих зүйл ч олдохгүй юм. Хачин аа...           
            ...Эргээд амьдаръяа....
            ...Хатсан навч ахин ургадаггүй юм... би өөр амьдралд дасаж чадахгүй нь...

Богинохон мөртөө тун ойлгомжтой яриа... харамсал төрөөд байгаа ч юм шиг... эсвээс бүр баярлаад байгаа ч юм шиг...
Тэр надад хамгаас үнэ цэнэтэй байсан цаг мөч саяхан...тэр надад хамгаас илүү хэрэгтэй байсан үе ч саяхан... тэр надад хамаагүй болсон өдөр бас л саяхан... тэр надад огтоос танихгүй хүн болж хувирсан нь мөн л саяхан.  
Би түүнийг хараад баярлаж гүйх ёстой байсан гэнэ. Хөл алдан баясаж, хамаг байдгаа барих ёстой байсан гэнэ....
Яагаад заавал би гэж. Яагаад заавал би баярлах ёстой гэж..... 365 шахам хоног үр хүүхдээ санаагүй, тэднийгээ харах гэж ирээгүй, хань минь гэж сэтгэл гаргаагүй хүнийг хараад би яагаад баярлах гэж.... харин ч орилж хашгирч, уурлаж, уйлаагүй нь их юм....
Амьдрал их хачин аа... цээжин дээр минь бөөн хар юм тээглэрч... хоолой засахын төдийд л гараад явчих байх гэж найдсан ч бүтсэнгүй... бусдаас сонсохуйд сэтгэлээ онгойтол уйлдаг гэнэ... сэмхэн мэгшээд ч болов хөнгөлдөг гэнэ... би чадахгүй... би уйлж чадахгүй... би асгартал орох бороо шиг байтугай хөнгөхөн дуслах шиврээ бороо шиг ч уйлж чадахгүй.....би уйлахыг мартчихсан байх....
Хүн болгон амьдралдаа хатуу шийдвэр гаргадаг байх л даа... гэхдээ хэзээ нэг өдөр тэр хатуу шийдвэрээс ухрах.... сэтгэл нь өвдөөд зөөлөрдөг цаг бас байдаг гэнэ... гэвч би тийм биш... биш юм байна. Аяндаа алаг үрсээс минь өөр сэтгэл зөөллөх юм байхгүй болхоор сэтгэл гэдэг нь чулуужиж байгаа байх... Хүн чулуу... кинон дээрээс харахад хүн чулуу хүртэл уйлаад л байсан даа... би бол тэр уйлдаг хүн чулууны ангилалд багтахгүй....

Намарт би ухаангүй дуртай... надад ганцаардах цаг мөч бэлэглэдэг болохоор би дуртай... бүр дурлачихсан... Хэдийд ч гэсэн би намрыг үхэн хатан хүсдэг.... элсэн манхан говьд яваа ангасан мал шиг л хүсдэг....
Намар ... бас ганцаардал.... энэ 2 хэдийд ч салшгүй.. хэлхээ холбоо бат нягт...
Цээжин дээр минь нулимсаар цохиод өгөөч.... хав хатуу хэзээ ч бутрахгүй хүн чулуу болохоос минь өмнө.....

Aug 5, 2008

Хүчилсэн сэтгэл....

Тэр нэгэн жилийн яг л энэ өдөр би түүнтэйгээ учирсан... Хорвоо дэлхийд түнээс минь сайн, сайхан хүн үгүй байсан...Бидний учралын.. бидний хайрын өдөр байсан.

Түүнээс хойш энэ өдрийг би л түүндээ сануулж, битүүхэн түүнээсээ халуухан мэндчилгээ хүлээж суудагсан. Гэвч хүлээлт зовлон л авчирдаг гэдэг үг жил ирэх тусам ой тойнд минь үлдсээр.

... Хэдэн жилийн дараа хөөрхөн жижигхэн өнхрүүшхэн минь яг л энэ өдөр хорвоод  мэндэлсэн. Ээж аавынхаа хайрын баталгаа, илэрхийлэл нь би байна гэсэн мэт. Сэтгэл минь учиргүй догдолж, анх түүнтэйгээ учирсан  энэ л өдөр түүнийхээ хайрын ургамал болсон алаг хөөрхөн үрийг нь тээж төрүүлсэндээ би асар их баярлаж байсан сан.... түүнээс хойш яг нэг жил....

Амьдрал үнэхээр баялаг юм. Сайнтай муутай, өнгөтэй өнгөгүй.... ээлж дараагаар хөвөрсөөр 365 хоног....өнгөрсөнийг би нуршмааргүй байна. Өнгөрсөн бол өнгөрсөндөө л үлдэг дээ...
Өнөөдөр миний хувьд баярын өдөр.... байх ёстой... гэвч нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулсан миний дотор харуусал, гомдол цөхрөл бас битүүхэн ганцаардал....

Би алаг хөөрхөн үрсдээ гуниг ганцаардал бус баяр хөөр, инээмсэглэл бэлэглэн очих ёстой....Би тэднийхээ өмнө үүрэг хүлээсэн ЭХ хүн байх ёстой.

                                            Энэ л өдөр надад баяр баясгалан хайрла. 

Aug 4, 2008

Гартаа гантиль барьсан минь....

Зээ хоёр гар маань нил хөндүүр, хоёр нүд маань таг аниастай, хоёр хөл маань хөдлөхөөс дургүй... за байз өөр хоёр хоёроороо байдаг чинь юу билээ.... 

Нэг дэх өдөр гэхэд арай л өөр мэдрэмж төрөөд байна даа. Өглөө эрт босмооргүй, өдөржингөө унтмаар...яджаахад хоолой өвдчихөж. Эртээрийн найз хүүхнүүдийн үдэшлэг дээр мөстэй хүйтэн кола ихээр уусны үр дүн гэж бодож байна.  Дээрээс нь ойрд жаахан ачаалалтай ажилсаных байх.
Бичлэгийнхээ эхэн хавьцаа юуны түрүүнд Майгазартаа талархсан сэтгэлээн илэрхийлье. Арааны шүлс асгарам үнэртэй, аманд ороод л ууссан... ай даа сайхан айрагаар дайлсан шүү. Дараагаар нь амралт зугаалгаар аштайхан гэгч нь сайхан явцгаагаад, амраад ирсэн блоггер андууддаа баяр хүргэе.

Зээ хоёр гар маань нил хөндүүр, хоёр нүд маань таг аниастай, хоёр хөл маань хөдлөхөөс дургүй... за байз өөр хоёр хоёроороо байдаг чинь юу билээ.... Гар ч аргагүй ээ.... баахан гантиль өргөсийн.  Хөл бол мэдээж гараа дагаж намираастай. гар хөдлөж байхад хөл юу гэж зүгээр зогсох вэ дээ. Тоормосны педаль дээр гацаастай л байгаам чинь. хоёр нүд маань зодуулж цохиулж эсвэл уйлж унжсандаа хавдаад аничихсан байгаам биш шүү. Зөвөөр ойлгоорой. Зүгээр унтмаар санагдаад, нүдээ нээж, сэрмээргүй санагдаал тэр.

Амралтын өдрүүдээр жаахан гадуур явж дэлгүүр хэсэхчээн аядлаа. Удкүй хөөрхөн өнхрүүшхэнүүдийн минь төрсөн өдөр ар араасаа, шил шилээ дараад болно. Жижиг сажиг зүйлс бэлдэх, хувцас хунар авч өгөх гээд л жаахан цаг гаргаж явлаа. Ерөнхийдөө болчихсон. Уг нь 2лаа 8 сард л даа. Хамтад нь тэмдэглэчихье гэж бодсоноо больчихсон. Тус тусдаа бие даасан хүн байтал нь нийлүүлээл тэмдэглэхээр аль алинд нь шудрага бус санагдаад. За юутай ч бэлгийг нь бэлдчихсэн. Санаа амар байнаа.  

Хоолой өвдөхөөр өөрийнхөө дуу хоолойг ч танихаа байчих юм. Хог гэж.
За за нөхөд сайхан амраад ирсэн бол ажлынхаа шинэ долоо хоногийг эрч хүчээр дүүрэн эхлээрэй дээ. Миний эрч хүчйг ч бас аваарай. Маньд нь зөндөө байгаа.