Үл үзэгдэгч хүлээлт юм бүхэн дээр үүсээд байх шиг... Хэн нэгнийг ирэхийг хүлээж, аливаа юмсыг тохиолдохыг хүлээж... аль эсвэл бүр гэв гэнэтхэн гайхамшиг учрахыг хүлээнэ... ил биш ч далд хүлээгээд л.... хүлээгээд л.... хүлээсэндээ өөрөө орооцолдсоор нэг л өдөр гарахын аргагүй хүлэгдэж.... хаашаа ч хөдлөхгүй гацсан байна....
Хэдхэн үг холбохын төдийд заавал толгой мөр холбохоо ч хүлээх шиг... Хэдхэн алхам урагшлахын төдийд хоромхон ч гэлээ сүүдэр шургахыг ч хүлээх шиг...Гэтэл ямар ч нөхцөл, болзолгүйгээр... ямар ч хугацаа хоног алдалгүйгээр бүтээмээр тийм хүлээлтүүд бас үүсээд байх шиг... Би дөнгөж бодоод л хүлээж эхлэхэд бүтчихсэн байгаасай гэмээр....
хэн нэгэнд хэлсэн үгнийхээ хариуг..... эсвэл хандаж гаргасан хэрэггүй зангийнхаа шанг... хийрхэж бодсон бодлынхоо төлөөсийг... харуусгаж, шаналгасан хайрынх нь өрийг.... хэзээ мөдгүй надруу ирэхийг нь би хүлээдэг....
Дэндүү их хүлээлт биднийг дэмийрсэн тэнэг болгодог ч гэлээ хүлээхээ байчихвал би амьд яваагаа мэдрэхээ байчих юм шиг санагдах болж... Яг л бодохоо больчихвол би үхсэн байна гэдэгтэй утга нэгэн....
