Үргэлжлүүлэээл хаясан. Яадын. Тэглээ гээд чи яахын?

Яасан өдөр гээш вэ....

Утсаа шалан дээр унагаачлаа... хог гэж. Тэгсэн сүлжээ нь ганцхан зурааснаас илүү гардгүй ээ.  Энэ утас ч замаа заалгачвуу яав.

 

уул нь ийм л сайхан ганган амьтан авч байлаа гэж... энэ утас өмнөхүүд шигээ эдэлгээ удаантай биш юм аа. хог гэж... 

Өөрийнхөө зургийг /жинхэнэ зургийг шдээ/ блогтоо оруулах гээд үзтэл нэг л авъяас хүрдгүй ээ. Уул нь Үлэмж шиг, Мүүжээ шиг өөрийнхөө нэг тийм.... содон зургийг хальт эффектлээд оруулах гэтэл нэг л болсонгүй больлоо.

 

Аль болох тод харагдуулхаар хичээлээ шүү.   Тээл юун хөөрхөн юм энэ тэр гээд л үглээд байв. 

Эртээр уул нь бас 2 өнхрүүшхэнийхээ зургийг оруулъя гэснээ больсон. Цагаан хэл амнаас айгаад гэхүү дээ. Хүүхэд бүр хөөрхөн л дөө. Миний 2 өнхрүүш бүр илүү хөөрхөн болохоор хүнүүс аасан хөөлхөнийн гэж хэлээ хазаал хэлчүүл цагаан хэл ам хүрчдэг гэсэн. Хэхэхэх

 

энэ чинь улаан хэл байна гэх гэж байна уу.... цагаан гэхээр гарч ирэхгүй байгаам чинь яахын. тэхээр нь л олдсоныг нь тавчихлаа.  

Өө бас нээрээ МуNotes гэж нэг юм сэтгэл хөдөлгөө хаячхын.  Хог гэж. Күй нээрээ хүн хөгшрөхөөрөө гомдох баярлах нь амархан болчдог гэж үнэн юм аа. Валайн.Эртээр бас MBBбас сэтгэл хөдөлгөж баахан уйлуулсан. Аз болж тэр үед уйлж чаддаг байсийн. 

Хамгийн анх, шинэков блооогшин болчоол хэд хэдэн архагуудтай уулзаж байлаа.... Ицми  Liceблог Single_leaf блог 2-г нэг хүн байдаг гэж боддог тухайгаа хэлж байсан санагдана. Гэтэл яс юман дээрээ огт 2 өөр ертөнц байдаг гэж байгаа. Өнөөдөр харин Seriousity бид 2 нэг хүн шиг санагддаг гэнэ. Сонин учрал шүү. Тэр Seriousity гэж хүнийг нэг харахсан. Ядаж үхэхээсээ өмнө ганц удаа ч болов харчаад мажийхсан.

Нээрээ л блог гээч ертөнц хүний амьдралыг асар өөрчилдөг юм байна. Өдөрт л нэг шинэ танихгүй танил...зүс царайг нь хараагүй ч хэдийний л дотно найзууд шиг халуун дулаан уур амьсгал, сэтгэл хөдлөл бол уншсан бичлэгээс шалтгаалаад асар хувиралттай... илүү их нууцлаг болоод байгаа ч юм шиг... эсвэл илүү илэн далангүй, нуух хаах зүйлгүй болоод байгаа ч юм шиг.... сонирхолтой ертөнцтэй салшгүй холбогдож байгаагаа улам бүр мэдрэх...таатай....

Асар завгүй... ааг амьсгаа болоод гүйж байж л цагаа бүртгүүлэх ажилтай юм шиг блогруу л заавал орж ирдэг....Цахим гэр... цахим булан минь.

за ингэсгээд ажил тарлаа.... гэрийн зүг гүйнээ яадын. Юутай ч GoGo Blog-нхоо хэдэн найзуудад ТА НАР ШҮҮ  гээд чангаас чанга..... цээжнийхээ гүнээс чарлаад хэлчий гэж.....

Forever гэдэг зураг гэнэ. Та нарт зориулчий. Зао