Jun 2, 2008

баярын тэмдэглэл

Баярын өдрүүд асар завгүй... гэхдээ л...

би хэн нэгнийг өөртөө зориулж биш өнхрүүшхэнүүддээ зориулж зөндөө хүлээсэн. Ирэхгүй гэдгийг нь мэдсээр байж хүлээсэн.
Өөрийн хийсэн гэм буруугаасаа болоод хүүхдүүдийнхээ нүдрүү ч эгцэлж харж чадсангүй.

Магад тэр хүн хүүхдүүдтэйгээ тоглож наадаж, үнсэж эрхлүүлж, баярлуулж, үргэлж хамт байж болох л байсан. Гол буруутан нь би.

Магад алаг хөөрхөн үрс минь түүнтэй зүгээр л хамт байж хайр энэрэлийг нь мэдэрч болох л байсан. Гол буруутан нь би... Юуг ч мэдэхгүй, гэнэ цайлган үрсээ хараад ямар их өрөвдсөн бэ... тэнэг толгой юм даа би../үүнээс өөр олон зүйлийг илэрхийлмээр байвч... зүрх хүрэхгүй нь/

Өнөөдөр асар их уйтгар гуниг... зүгээр л бие организм маань уйтгарлахыг шаардаад байна.  хөнжлөөсөө ч цухуйлгүйгээр унтаад л баймаар... 

No comments: