Би ер нь их тэнэг хүн юмсанжээ. Яагаад ч юм өөрийнхөө тухай бодох тусам улам л хөдлөшгүй үнэн болж таараад байх шиг.
Би хэн нэгэнд эерэг энерги дамжуулж, халуун дулаан үгс хэлж, сэтгэлийг нь тэтгэж дэмжиж ерөөсөө чадахаа байчихаж. Харалган болтолоо дурлачихаад, тэрэнтэйгээ хамт амьдарчихаад, хүүхдийг нь гаргачихаад... тээд түүнээс зүгээр л нэг хайр энхрийлэл, анхаарал халамж хүсчихээд, түүнийгээ авч чадаагүйдээ гомдож, цөхөрч... эцэст нь үзэн ядаж.... өөрийгөө түгжчихсэн хүн.
Хайртай хүмүүсийгээ гомдоочоод уучлаарай ч гэж хэлж чадкүү, өөрйгөө өмөөрөх өчүүхэн шалтаг хайгаад л... баярласан бахдсанаа ч хүн шиг илэрхийлж чадахгүй дотроо л шагшиж, бухимдал бачуурлаа хүртэл алдхан биендээ л тэсэлж дэлбэлээд яваад байх юм.
Дотроо дэлбэлэх нь ч яахав миний хэрэг гэхэд бусдад хэлэх чин сэтгэлээ илэрхийлсэн баярласан, талархсан үгс минь тэр хүнд хичнээн их урам зориг өгөх билээ.
Ойрд жаахан хэцүү байна. Тийм ч муу зүйл биш л дээ. Гэхдээ надад бол хэцүү байна. Хамт ажилладаг найзууд ажлаасаа гарах сонирхолтой байх шиг байна. Эхнээсээ зарим нэг нь бүр гарчихсан л даа. Бүр шинэ ажлынх нь саналууд ирээстэй. Тэдний хувьд энэ газраас явах, өөр газар очих нь санхүүгийн хувьд болоод алс хэт, ирээдүйд нь тун хэрэгтэй. Үүнд нь би баярлаж байгаа ч тэр 2-г л яваад өгвөл би энд хэн ч байхгүй ганцаараа гэж бодхоор.... асар хүнд байна. Дотроос нэг юм чангаагаад... одоо надад тэднээс илүү хань болж, миний тэнэг зовлонг тэвчээртэй сонсдог хүнүүс байхгүй. Би бас тэдэнтэй адилхан гараад явчмаар байвч хэн нэгний итгэлийг хүлээгээд, энд байж байгаарай гээд хичээнгүйлэн захиад байсан болхоор шуудхан л би явлаа гээд хэлчихэж чадахгүй таталдаад. Тээд ч надад эндээс гараад өөр газар орох гэтэл авкүй бол яанаа гэдэг битүүхэн айдас нуугдаад байхым зайлуул. Залуу нас дуусаад зөнөг залгаж байгаа болхоор тэр биз хөөрхий.
Хуурай ах минь хоол идье гэнэ. Өө яваал очсон. Зүгээр даалгах мөрөөрөө даалгаж чадкүй. Хальт шарталтын байдалтай байна. Та шөлтэй хоол захиалчаараа ч гэх шиг. Үнээр цагаандаа гарчихсан хүн байгааз. Тээл уулзах мөрөөрөө уулзахгүй 1 цагийн турш нэрвээ дэлбэлж өгөөл, баахан зовлонгоор чихийг нь утаж өгөөл гараад иржигаам чинь. Гэтэл яг 2 тийшээ салаал ажилруугаа гэлдэрч явтал дахиал би тэнэг хүн юм аа гэж бодогдоол... учиргүй ухаарсан хүн мэссэж бичээл.... дандаа л ах таныгаа шатааж, хоолоо даалгаж байх юм даа. Тэгээд бас зүгээр ч нэг хоолыг чинь идүүлкүй зовлон тоочоол... уучлаарай ч гэх шиг... хн би ер нь их тэнэг хүн. Зүгээр залгаад өөрийнхөө хоолойгоор хэлчихэж чадкүй... өөдгүй аймхай гар... магад надтай уулзаад ярих зүйл байсан болхоор дуудсан ч юм билүү хэн мэдлээ. Тэхэээр би бүүр тээнг хүн байгааз. Хүн надад юмаа ярихжаахад би өмнөөс нь тасралтгүй яриж өөрийнхөө дотрыг онгойлгонгуутаа тэр хүнийг сонсолгүй гараал иржийдаг. Үнээр тэнэг өөдгүй гар юм даа гэх бодол ер салкүй байна. Намайг ийм тэнэг өөдгүй гар гэдгийг батлах өөр олон олон шалтаг байгаалдаа. Эхний ээлжинд. Өнөөдөр мэдрэгдсэн нь баталгаажсан нь энэ.
Ёоо тэнэг хүний тэнэг долоо хоног шарталтын байдалтай ажлын өдөр дуусгавар болсоноор өндрөлмой.
No comments:
Post a Comment