Даваа гаригт ажил дээрээ 10 арай болголгүй ирлээ. Золголт нь эхлэх нь битгий хэл сураг ч үгүй байлаа. Бодуул захирлуудыгаа хүлээж байгаа болтой. 2-уул 2-уулаа байхгүй байхыг бодуул шинийн өдрүүдээр айл их хэсч чамгүй ядарсан байх л даа. Тэгэж тэгэж нэг нь ирлээ. Нөгөөгөө хүлээж хэсэг байж байснаа өөрөө гадагшаа явах болсон тул за ер нь золголтоо эхэлье гэж байна шүү. Олны уур амьсгал ч өглөөнөөс хойш унтаа, сунжруу, лазагнаж байсаны хэлэхүү золголтын сураг дуулаад л энд тэнд шивэр авир хийгээд л, хөл хөдөлгөөн орж байнөө. Дээлтэйгээ ирсэн нь тольны урдуур, дээлээ цүнхлээд ирсэн нь хувцас солих өрөөгөөр эргэлдээд л эхэлнэ шүү дээ.
Ноднингийн цагаан сараар золгож байсныг бодуул энэ жил уулзалтынхаа өрөөнд багтахгүй олуулаа болжээ. Илүү гишгэдэл хийвэл л хүний хөл дээр гишгэчих гээд. тун чиг хэцүү байлаа. Зиа тэгээл увж цуваал, захирлаас эхлүүлээд, газрын дарга нараар удаалаад л мань мэт нь золгож гарлөө. Миний гишүүн нь гэж явдаг фракцынхан ерөнхийдөө байхгүй байсан тул тэр бачим өрөөнд удаан зогсож, олны ярианд чих хутгахыг нэг их хүссэнгүй. Аяганы амсар зуугаал буцаад суудалдаа ирээд суучихлаа. Миний захирал ирээгүй, ганц амин зүрхэн найз минь зулзага нь өвдөөд байхгүй гээл миний хуруу дарам цөөхөн хүмүүс... хажуугийн ширээний НБД хүүхэн маань нэлээн янзгүй гараал ирлээ. "Өөрсдөө ууц, идээ шүүс гээгүй байж одоо нэг их хоосон ширээ, шилтэй архи тавьсанаа мэдэж гэнэ. Закусканд явж ирэхээс. " гээл ууртай, уцаартай нь аргагүй хувцаслаал гарлаа.
Ингээл гэрээс яаралтай дуудлага ирж, миний ажлын өдөр хагас дутуу үргэлжлээл дууссан даа хө.
Өглөө ирж өөрийн байгаагүй хагас өдрийн сонин сонсоод л сууж байх шив дээ. хагас ажиллуулаад л тараадаг цаг байсан байна гэж...
No comments:
Post a Comment