Feb 5, 2008

Амьдралын нэгэн агшин


" Танд 99...... дугаараас ая дууны мэндчилгээ илгээсэн байна. та 444 дугаарт залган мэндчилгээгээ үнэгүй сонсоно уу" гэсэн үгтэй мэссэж хүлээн аваад өгсөн дугаарт нь залгаад сонстол Эрдэнэтунгалаг гээд бондгорхон хүүхний "Хайрлаарай" дуу эгшиглэвээ хө... Хайр дурлал маань гал халуун дээрээ байсан бол сэтгэлийн их хөдлөлөөр угтан авч, түүнийгээ асар ихээр хайрлах хэрэгтэйгээ мэдрэх байсан байх. Гэвч хожимдсон ухаарал, үйлдэл бүхэн хичнээн их хөдөлмөр, цаг хугацаа, үнэ өртөг зарцуулсан ч гэлээ ямар ч утга учиргүй хэрэггүй зүйл болон хувирах юм даа. Хөөрхий

Цагаан сар гэж нэг хүндрэлтэй баяр байнаа. Тэмдэглэхгүй байхымсан гэж бодсон ч нас өндөр гарсан аав ээжийгээ бодхоор хичнээн олон жил тэмдэглээ аж гэж санаад амьд байх хугацаанд нь дутуу гачуугүй тэмдэглээд өнгөрүүлчих юмсан гэж хичээх л юм даа.

Яг энэ баярыг дөхөөд ирэхээр айл бүрт цэвэрлэгээ гэж нэг юм байнааа. Урьд өмнө нь гэр орноо цэвэрлэдэггүй байсан юм шиг л бүгд ухаан орж, дөрвөн хөллөж мөлхөөд л, гар хөлөө салгалтал л цэвэрлэгээ хийх юм. Тэр хүмүүсийн нэг нь би. хэ хэ хэ. Хагас болоод бүтэн сайн өдрийн тэр сайныг нь ч мэдрэх сөгөөгүй л, хагас бүтэн цэвэрлэгээний өдөр болгон өнгөрөөв. цонх, хаалга, булан тохой, хөшиг, цагаан хэрэглэл гээд л ёо ёо... Хийсэн зүйлээ одоо бодсон чинь бас л асар байна шүү. Хажуугаар нь 2 хөөрхөн өнхрүүшээ мартаж огт болохгүй. Амжуулкаад л зүтгэчихсэн. Ээж минь хөөрхий, миний хийсэн зүтгэсэнд сэтгэл их ханамжтай байх шиг байлээ. Хагас дутуу ч гэсэн ихэнхийг нь хийчихсэндээ их л додигор унтлаа.

Даваа гарагийн өглөө ажил дээрээ ирлээ. Учиргүй муухай ханиад хүрсэнээ гайхсан асар олон хүмүүсийн дунд ороод ирэв.  Намайг энэ муухай ханиадтай байхад тоохгүй байсан хүмүүс одоо л нэг хэрэгтэй хүн гэсэн шиг л яаж эдгээв, яав ийв гэж ирээд л хэл ам сугалчих гээд л... мөрөөрөө байж байгаа д л эдгэчихсэн гэхээр нэг л их худлаа үгэнд минь итгээд, хууртаад хаширчихсан хүн шиг том харахыг нь яана.

Захирал минь цагаан сар болоод явах нь дөхсөн тул 2 ба гурван давхарын хооронд намайгаа гүйлгэж дуусахаа байсан гэжугаа. Данс тооцоо, тайлан, гүйлгээ, орлого зарлага үлдэгдэл, нэмэгдэл гээд л... Сүүлдээ юу хэлэх, хийх гэж байгааг нь бараг харцаараа ойлгож сурсан захирлынхаа үгийг ойлгохоон больж ч байх шиг. Хэхэ.

Өө нээрээ, өнөөдөр өдөр өнхрүүшхэн дээрээ очтол хөөрхөн гараа хөгжмийн аясаар эргэлдүүлээд бүр эгдүү хүргэдэг гэжийшд. Бүр нэг хайр хүргээд. Том өнхрүүшхэн минь хичээлдээ явчихаж. 10 мин хоцроод очихоор л хацар дээр үнэрлэж амжихгүй явуулчихаж байгаа юм. Заримдаа ч ажил гэж асар байх юм. Гэхдээ хамт ажилладаг сөрөг энергитэнгүүдэд зориулах цаг зав хомс байхаар тэр өдөртөө сэтгэл хамаагүй хөнгөн, дулаахан байдым. Зиак ингээд ажлаан тараад үлдсэн, орхисон гэрийн ажлаа дуусгахаар алхаад марш гэжугаа...

Гоё...

No comments: