Oct 24, 2009

Шөнийн мэдрэмж

Нүдээ аньмаар байвч бас аньмааргүй... сэрчигнэх салхи.. шаржигнах навчис... шунгинах шивнээ гээд л...намуухан дөлгөөн шөнийн нэг ч гэсэн хормыг би адмааргүй...

Наран буцаад саран нуугдсан ч гэлээ түнэр харанхуйн гүнд би шөнийн амьсгалыг би мэдэрмээр... жихүүн хэрнээ зэврүүн салхи энгэрээр минь сэлгүүцээд л.... сартай хамт аялалд одсон буман оддын гялбаа алсад бүдгэрэн гялалзах л.... намар оройхон учирсан орчлонгийн энэ л Шөнө бүлээхэн хэвтэрийг минь булаацалдан хань болж хэвтэх л....

Шөнө ноёнтны шүлэг найрын онгод буухууяа.... шимтэн чагнах миний мэлмий болоод сонор баясах л... Нойрыг минь хөлөглөөд тэртээд одсон ноёнтны дагуул оддын туяагаар алсад наадах л...


Намрын шөнө яагаад ийм үл дуусах л... мэдрэмж бүрийг надад бэлэглэнэ.... нойроо би уургалан эс дуудваас нэгэн нарны дараа ноёнтон надад үл эргэх л...

No comments: