Mar 5, 2012

явуулаач дээ...

Үе үе би дэндүү ихээр ганцаардаж
Үйрүүлсэн хөөсөнцөр шиг будрах цаснаар алхдаг
Үнэндээ энд надад зориулсан орчлон биш болоод л
Үйл бас тавиландаа гоморхон хэсэг мэгшдэг...

Хааяа хааяахан би хачин ихээр гунигладаг
Ханзрах цасны түрүүчтэй хайлж бас урсдаг
Хүмүүний тавилан хичнээн үнэтэйг мэдрэвч..
Харуусал бас ганцаардалд гунихгүй байхан аргагүй л...

Урсах нулимс хацар хайрсан ч үл даарч
Уулзах тавилан хэгжүүрхэн тохуурхсан ч үл гудайж
Уур минь дэвэрч буцалсан ч инээд цалгиаж
Угтаа би энд хуванцар хүүхэлдэй мэт орших л

Оноогдсон төөрөгт хувирч би ханаад
Одоо надад огтоос өөр ертөнц хэрэгтэй байна
Онож алдах нь өөрөөс минь өөр хэнд ч үл хамаарах
Ондоо, нэг л ондоо ертөнцөд одмоор байна... явуулаач дээ...

No comments: