Хийсвэр үлгэрийг жинхэнэ гэж итгээд
Хонгор сэтгэлээ
хоосон нууранд хөвүүлчихээд
Хоёр болчихно доо гэж
хүлээн ядаж, цөхөөд
Дэндүү их цангасандаа
Сэтгэлийн худгаас хундагаа дүүргэж залгиллаа
Даанчиг их хүссэндээ
Шингээж үл чадаад дэмий л урсган үдлээ...
1 comment:
би ч гэсэн амьдрал, үлгэр хоёрын хооронд ирэн очин байсаар л насыг барах бололтой...
Post a Comment