мэдрээд л

Ямар нэг шинэ зүйлд өөрийгөө дасгаж, өөртөө таниулж, бэлдэж эхлэх шиг. Бүх зүйл, бүр унтаад сэрэх өглөө бүхэн цоо шинээр байх энэ л хугацаанд өөрийнхөө бодол санаанд жаахан ч болсон амралт, өөртөө цоо шинэ мэдрэмжүүдийг бэлэглэж, арай өөр өнцгөөс өөрийгөө цэнэглэж сурч байх шиг байна.

Алсад орших амраг садан бүхнээ санах хэдий ч би тэднийгээ хэдий чинээ их санана, магад тэд минь төдий чинээ шаналал, ганцаардлыг мимнь үүрэх болхоор хэсэгхэн хугацаанд ч болов мартах санахын дундуур оршихоор шийдсэн. Гэрэл зургаар өөрийгөө хуурч, үзсэн харсанаа өөртөө баталгаажуулж л явна даа.

Айхтар их сэтгэл хөдлөлгүй нэг л тийм хөндий  хүн болчихсон мэт. Баярласан ч түүнийгээ гаргахгүй, гунисан ч түүндээ харамсахгүй...  нэгэн бодлын энгийнээс энгийн мэт... эсрэг талас бол хөдий хүйтэн нэгэн мэт... гэхдээ л амьдралын учрал бүхэн өөрийн гэсэн хувь тавилан, жам жаягтай гэж мэдэрнэ.

Бороотой өдрийн маргааш нь манан бүрхсэн дүнсгэр өглөө угтах хэдий ч магад цаг хором бүр миний хувьд шинэ тул урам зоригтойгоор урагш алхаж гарна.  Уулзсан танилцсан хүн бүр шинэ... ярилцаж, инээлдэж суух хором бүр бас л шинэ. Хүн бүрийн царайд тодрох инээмсэглэлээс хуурамч дүр төрх үгүй нь нэг л сайхан. Магадгүй би ч бас тэдний хувьд шинэ мэдрэмж. 

Ийм л орчинд өөрийнхөө дуртай зүйлийг хийж амьдрах нь юуны сэтгэл зовинол үүсгэх л. Биднийг бодвол гэр бүл гэдэг зүйлээс салшгүй бат нягт холбогдсон хүмүүс биш юм. Өөр өөрсдийнхөө амьдралыг хэнд ч саад болохооргүй аваад явбал тэр хамгийн том тус гэж үздэг болтой. Өвчин зовлон, аар саар асуудлаа нэгэндээ  тэгтлээ тоочихгүйм. Хөндий юм шиг мөртөө хааяахан нэг уулзахаараа их дотно харагдана. Хүний нутгаас авах нь байвч гээхнь бас байна. Авах гээхийн ухаан хаа ч гэсэн адилхан юм. Энэ амьдрал минь ганцхан минийх биш гэдгийг алхам тутамдаа л мэдэрнэ...

Хөтлөлцөөд л гүйхийн зуурт 

Холбоо зам хоёр тийш дурайна

Хайрыг хүслээрээ удирдаж үл дийлээд

Холдох жимээр эргээд нэг нэгээр хөвөрнө...