Хэн нэгнийг би хэнхдэгэндээ багтааж санахдаа
Хөлөө ачиж хөмсөгөө тавируулж нүдээ аньдаг
Хүрээд ирэх өдрийнх нь хүрэл нарыг бэлдэхдээ
Хүсэл болоод шуналаараа зүлгэн байж өнгөлдөг...
Хоёр ч үгийн зөрүүгүй тэвэр дэлгэн угтана даа гэж
Харанхуй шөнийн зүүдэнд өөртөө үүрэгдэн тушаавч
Хэн нэгэнд түрүүлж оччихоод тэврүүлж хоночихоод ирэхэд нь
Хазаартай сэтгэлийнхээ жолоог эргүүлсхийн залсныг нь уучилна
Ховорхон учралын аязыг зүрхэнд эгшиглүүлж, зэмсгийг савлууланхан
Хоногийн наймны нэгд нь надтай оршиход нь би сэмхэн хорогдоно
Хориод бас хүсээд ч үлдэхгүй түүний бие алгуурхан замхарч
Хэтэрхий их шунал бас дутахгүй их хүсэл тачаалыг хэнхдэг тушаа минь үлдээнэ.....
No comments:
Post a Comment