Сүүдэргүй өдрийн бүүдгэрхэн туучаанд
Совин зөгнөж давчуухан мөрөөдчихөөд
Сэрүүхэн шөнийнхөө бодлыг эзэмдүүлж
Сэмжин хээ шиг хүлээлтэндээ нуучихдаг
Сэм сэмхэн сэтгэлд шургалсан түүнийг
Санчиганд минь дөхөх бүрт л эмээж
Салхигүй намуухан байгаа тэнгис далай
Сэрчигнэн... зүрхтэй минь хамт цохилохыг хүлээнэ....
No comments:
Post a Comment