Зуны дурлал

Навчис гандаад өнгөө солихын цагт
Намайг мартдаг шиг би бас түүнийг мартана
Нарны элчинд сэтгэлээ ээж хүч аваад
Налгархан намрыг эргээд иртэл амьд байна


Хорвоо эргэлдэх хагасхан  хугацаанд
Хүслээ би зөвхөн түүнд л гэж хадгалана
Хойтонгийн зун хажууханд минь ирээд жиргэхэд
Хонгор минь наддаа эргээд ирээрэй гэж дотроо шивнэнэ...

Нэгэн зуны дурлалтай минь хамт

Нимгэлж хөнгөлсөн сэтгэл минь далдхан нуугдчихсан л...

Нэгэн зуны жаргалтай минь хамт

Нимгэн даашинз, нөмгөн цамц минь холхон хураагдчихсан л...