аниргүйн дайд амьсгалахын төдий сүүмэлзээд л
амьдарч байгаагаа алхам тутамдаа мартагнаад л...
Агаарт дүүлэх шувууд хичнээн цатгалан... салхи залгилаад л....
холын тэнгэр хур буухын зуурт бүүдийгээд л
хоёрхон бодлын завсар хоргодох төдийд бүдгэрээд л...
Хорвоод хийсэх навчис хичнээн бардам... алаглан гялалзаад л...
No comments:
Post a Comment