Сарнил....

Чадна гээд зүтгэсэн ч
Чадахгүй байгаа бачууралд дийлдээд
Чаддаг гээд хийсэн ч
Чинагш сонирхол минь хөтлөхгүй юм...

Залгиур дээр загас цовхчоод
Зангуу зууралдсан ширдэг шиг гүрэлзээд л
Зовлонгийн далай зөөхий мэт өтгөн бас амттай
Зөнгөөр мэдрээд зөөлөн гулсуулаад л... амьдрах ёстой...

Хүч чадлын тэнгэрт минь
Хүний нутгийн шувуу эргэлдээд л
Хүсэл болоод зоргийг минь
Хүйтэн жадаар эргүүлэн сарниах л....